Wanneer je moet doen wat je graag doet
September 2024
Er is enige discussie over de vraag of het een goed idee is om je "passie te volgen". In feite is de vraag onmogelijk te beantwoorden met een simpel ja of nee. Soms moet je dat wel en soms niet, maar de grens tussen wel en niet is erg ingewikkeld. De enige manier om een algemeen antwoord te geven, is door die te traceren.
Als mensen het over deze kwestie hebben, is er altijd een impliciet "in plaats van". Als al het andere gelijk is, waarom zou je dan niet werken aan wat je het meest interesseert? Dus zelfs het stellen van de vraag impliceert dat al het andere niet gelijk is, en dat je moet kiezen tussen werken aan wat je het meest interesseert en iets anders, zoals wat het beste betaalt.
En inderdaad, als je hoofddoel is om geld te verdienen, kun je je meestal niet veroorloven om te werken aan wat je het meest interesseert. Mensen betalen je voor wat zij willen, niet voor wat jij wilt. Maar er is een duidelijke uitzondering: wanneer jullie allebei hetzelfde willen. Als je bijvoorbeeld van voetbal houdt en je bent er goed genoeg in, kun je er veel geld mee verdienen.
Natuurlijk zijn de kansen in een geval als voetbal tegen je, omdat zoveel andere mensen het ook leuk vinden om te spelen. Dit wil niet zeggen dat je het niet moet proberen. Het hangt af van hoeveel talent je hebt en hoe hard je bereid bent te werken.
De kansen zijn beter als je vreemde smaken hebt: als je iets leuk vindt dat goed betaalt en dat weinig andere mensen leuk vinden. Het is bijvoorbeeld duidelijk dat Bill Gates echt genoot van het runnen van een softwarebedrijf. Hij hield niet alleen van programmeren, wat veel mensen doen. Hij hield ervan om software voor klanten te schrijven. Dat is inderdaad een heel vreemde smaak, maar als je die hebt, kun je er veel mee verdienen door die te volgen.
Er zijn zelfs mensen die een oprechte intellectuele interesse hebben in geld verdienen. Dit is anders dan pure hebzucht. Ze kunnen er gewoon niet aan weerstaan om te merken wanneer iets verkeerd geprijsd is, en kunnen er niets aan doen. Het is voor hen als een puzzel. [1]
In feite is er hier een randgeval dat zo spectaculair is dat het al het voorgaande advies op zijn kop zet. Als je echt een enorm bedrag wilt verdienen – honderden miljoenen of zelfs miljarden dollars – dan blijkt het erg nuttig te zijn om te werken aan wat je het meest interesseert. De reden is niet de extra motivatie die je krijgt door dit te doen, maar dat de manier om echt veel geld te verdienen is om een startup te beginnen, en werken aan wat je interesseert is een uitstekende manier om startup-ideeën te ontdekken.
Veel, zo niet de meeste, van de grootste startups begonnen als projecten waar de oprichters voor de lol aan werkten. Apple, Google en Facebook begonnen allemaal op die manier. Waarom is dit patroon zo gebruikelijk? Omdat de beste ideeën meestal zulke uitschieters zijn dat je ze zou over het hoofd zien als je bewust op zoek was naar manieren om geld te verdienen. Terwijl, als je jong bent en goed met technologie, je onbewuste instincten over wat interessant zou zijn om aan te werken, heel goed aansluiten bij wat er gebouwd moet worden.
Dus er is zoiets als een midwit-piek voor geld verdienen. Als je niet veel nodig hebt, kun je werken aan wat je het meest interesseert; als je gematigd rijk wilt worden, kun je je dat meestal niet veroorloven; maar als je superrijk wilt worden, en je bent jong en goed met technologie, wordt werken aan wat je het meest interesseert weer een goed idee.
Wat als je niet zeker weet wat je wilt? Wat als je aangetrokken wordt tot het idee om geld te verdienen en meer aangetrokken wordt tot sommige soorten werk dan tot andere, maar geen van beide aantrekkingskrachten overheerst? Hoe breek je de gelijkstand?
De sleutel hier is te begrijpen dat dergelijke gelijkstanden slechts schijnbaar zijn. Als je moeite hebt met kiezen tussen het volgen van je interesses en geld verdienen, komt dat nooit omdat je volledige kennis hebt van jezelf en van de soorten werk waar je tussen kiest, en de opties perfect in balans zijn. Als je niet kunt beslissen welke weg je moet inslaan, komt dat bijna altijd door onwetendheid. In feite lijd je meestal aan drie soorten onwetendheid tegelijk: je weet niet wat je gelukkig maakt, hoe de verschillende soorten werk werkelijk zijn, of hoe goed je ze zou kunnen doen. [2]
Op een bepaalde manier is deze onwetendheid te vergeven. Het is vaak moeilijk om deze dingen te voorspellen, en niemand vertelt je zelfs dat je dat moet doen. Als je ambitieus bent, wordt je verteld dat je naar de universiteit moet gaan, en dit is goed advies voor zover het gaat, maar daar eindigt het meestal. Niemand vertelt je hoe je erachter komt aan wat je moet werken, of hoe moeilijk dit kan zijn.
Wat doe je bij onzekerheid? Krijg meer zekerheid. En waarschijnlijk de beste manier om dat te doen, is door dingen te proberen waar je geïnteresseerd in bent. Dat geeft je meer informatie over hoe geïnteresseerd je erin bent, hoe goed je erin bent, en hoeveel ruimte ze bieden voor ambitie.
Wacht niet. Wacht niet tot het einde van de universiteit om erachter te komen aan wat je moet werken. Wacht niet eens op stages tijdens de universiteit. Je hebt niet per se een baan nodig die x doet om aan x te werken; vaak kun je het zelf in een of andere vorm gaan doen. En aangezien het uitzoeken aan wat je moet werken een probleem is dat jaren kan duren om op te lossen, geldt: hoe eerder je begint, hoe beter.
Een nuttige truc om verschillende soorten werk te beoordelen, is te kijken wie je collega's zullen zijn. Je wordt zoals degene met wie je werkt. Wil je zoals deze mensen worden?
Inderdaad, het verschil in karakter tussen verschillende soorten werk wordt vergroot doordat iedereen met dezelfde beslissingen wordt geconfronteerd als jij. Als je een soort werk kiest voornamelijk vanwege de goede betaling, zul je omringd zijn door andere mensen die het om dezelfde reden hebben gekozen, en dat maakt het nog meer zielzuigend dan het van buitenaf lijkt. Terwijl, als je werk kiest waarin je echt geïnteresseerd bent, je voornamelijk omringd zult zijn door andere mensen die er echt in geïnteresseerd zijn, en dat maakt het extra inspirerend. [3]
Het andere wat je doet bij onzekerheid is keuzes maken die onzekerheid-bestendig zijn. Hoe minder zeker je bent over wat je moet doen, hoe belangrijker het is om opties te kiezen die je meer opties in de toekomst geven. Ik noem dit "in de wind blijven". Als je niet zeker weet of je wiskunde of economie moet studeren, kies dan wiskunde; wiskunde is in de wind van economie in de zin dat het later gemakkelijker zal zijn om van wiskunde naar economie over te stappen dan van economie naar wiskunde.
Er is echter één geval waarin het gemakkelijk te zeggen is of je moet werken aan wat je het meest interesseert: als je geweldig werk wilt doen. Dit is geen voldoende voorwaarde voor het doen van geweldig werk, maar wel een noodzakelijke.
Er is veel selectieve vertekening in advies over de vraag of je je "passie moet volgen", en dit is de reden. Het meeste van dergelijk advies komt van mensen die beroemd succesvol zijn, en als je iemand vraagt die beroemd succesvol is hoe je moet doen wat zij deden, zal de meesten je vertellen dat je moet werken aan wat je het meest interesseert. En dit is in feite waar.
Dat betekent niet dat het het juiste advies is voor iedereen. Niet iedereen kan geweldig werk doen, of wil dat. Maar als je dat wel wilt, wordt de ingewikkelde vraag of je wel of niet moet werken aan wat je het meest interesseert, eenvoudig. Het antwoord is ja. De wortel van geweldig werk is een soort ambitieuze nieuwsgierigheid, en dat kun je niet fabriceren.
Noten
[1] Deze voorbeelden laten zien waarom het een vergissing is om aan te nemen dat economische ongelijkheid een bewijs moet zijn van een soort gebrokenheid of oneerlijkheid. Het is duidelijk dat verschillende mensen verschillende interesses hebben, en dat sommige interesses veel meer geld opleveren dan andere, dus hoe kan het niet duidelijk zijn dat sommige mensen veel rijker zullen eindigen dan anderen? In een wereld waarin sommigen graag enterprise software schrijven en anderen graag studio-keramiek maken, is economische ongelijkheid het natuurlijke gevolg.
[2] Moeilijkheid bij het kiezen tussen interesses is een ander punt. Dat komt niet altijd door onwetendheid. Het is vaak intrinsiek moeilijk. Ik heb er nog steeds moeite mee.
[3] Je kunt mensen hier niet altijd op hun woord geloven. Aangezien het prestigieuzer is om te werken aan dingen waarin je geïnteresseerd bent dan om gedreven te worden door geld, zullen mensen die voornamelijk door geld worden gedreven vaak beweren meer geïnteresseerd te zijn in hun werk dan ze werkelijk zijn. Een manier om dergelijke beweringen te testen, is door het volgende gedachte-experiment uit te voeren: als hun werk niet goed zou betalen, zouden ze dan dagtaken doen om het in hun vrije tijd te doen? Veel wiskundigen, wetenschappers en ingenieurs zouden dat doen. Historisch gezien hebben velen dat gedaan. Maar ik denk niet dat zoveel investment bankers dat zouden doen.
Dit gedachte-experiment is ook nuttig om onderscheid te maken tussen universitaire afdelingen.
Dank aan Trevor Blackwell, Paul Buchheit, Jessica Livingston, Robert Morris, Harj Taggar en Garry Tan voor het lezen van concepten hiervan.