Het Probleem met de Segway

Juli 2009

De Segway heeft zijn oorspronkelijke belofte op zijn zachtst gezegd niet waargemaakt. Er zijn verschillende redenen waarom, maar één daarvan is dat mensen er niet op gezien willen worden. Iemand die op een Segway rijdt, ziet eruit als een nerd.

Mijn vriend Trevor Blackwell bouwde zijn eigen Segway, die we de Segwell noemden. Hij bouwde ook een versie met één wiel, de Eunicycle, die er precies uitziet als een gewone eenwieler totdat je je realiseert dat de berijder niet trapt. Hij heeft ze allebei naar downtown Mountain View gereden om koffie te halen. Als hij op de Eunicycle rijdt, lachen mensen hem toe. Maar als hij op de Segwell rijdt, schreeuwen ze beledigingen uit hun auto: "Te lui om te lopen, jij verdomde homo?"

Waarom lokken Segways deze reactie uit? De reden dat je eruitziet als een nerd op een Segway is dat je er smug uitziet. Je lijkt niet hard genoeg te werken.

Iemand die op een motorfiets rijdt, werkt niet harder. Maar omdat hij erop zit, lijkt hij moeite te doen. Als je op een Segway rijdt, sta je er gewoon bij. En iemand die wordt voortgesleept terwijl hij geen moeite lijkt te doen — iemand in een draagstoel, bijvoorbeeld — kan niet anders dan er smug uitzien.

Probeer dit gedachte-experiment en het wordt duidelijk: stel je iets voor dat werkt als de Segway, maar waarop je reed met de ene voet voor de andere, zoals een skateboard. Dat zou lang niet zo oncool lijken.

Dus er is misschien een manier om meer van de markt te veroveren die Segway hoopte te bereiken: maak een versie die er voor de berijder niet zo makkelijk uitziet. Het zou ook helpen als de styling in de traditie van skateboards of fietsen was in plaats van medische apparaten.

Nieuwsgierig genoeg, wat Segway in dit probleem bracht, was dat het bedrijf zelf een soort Segway was. Het was te makkelijk voor hen; ze waren te succesvol in het werven van geld. Als ze het bedrijf geleidelijk hadden moeten laten groeien, door verschillende versies te verkopen aan echte gebruikers, zouden ze vrij snel hebben geleerd dat mensen er stom uitzagen om erop te rijden. In plaats daarvan hadden ze genoeg om in het geheim te werken. Ze hadden vast genoeg focusgroepen, maar ze hadden niet de mensen die beledigingen uit auto's schreeuwden. Dus realiseerden ze zich nooit dat ze zelfverzekerd een blinde steeg in zoefden.