Een Alternatieve Theorie van Vakbonden

Mei 2007

Mensen die zich zorgen maken over de toenemende kloof tussen arm en rijk, kijken over het algemeen terug op het midden van de twintigste eeuw als een gouden eeuw. In die dagen hadden we een groot aantal goedbetaalde vakbond banen in de maakindustrie die het mediane inkomen opdreven. Ik zou de goedbetaalde vakbond baan niet helemaal een mythe willen noemen, maar ik denk dat mensen die er te veel in blijven hangen, er te veel in lezen.

Vreemd genoeg was het werken met startups dat me deed beseffen waar de goedbetaalde vakbond baan vandaan kwam. In een snelgroeiende markt maak je je niet al te veel zorgen over efficiëntie. Het is belangrijker om snel te groeien. Als er een alledaags probleem in de weg staat, en er is een simpele oplossing die enigszins duur is, neem die dan gewoon en ga verder met belangrijkere dingen. EBay won niet door minder te betalen voor servers dan hun concurrenten.

Hoewel het nu moeilijk voor te stellen is, was de maakindustrie in het midden van de twintigste eeuw een groeibranche. Dit was een tijdperk waarin kleine bedrijven die alles maakten, van auto's tot snoep, werden geconsolideerd tot een nieuw soort onderneming met een nationale reikwijdte en enorme schaalvoordelen. Je moest snel groeien of sterven. Werknemers waren voor deze bedrijven wat servers zijn voor een internetstartup. Een betrouwbaar aanbod was belangrijker dan lage kosten.

Als je in het hoofd van een autofabrikant uit de jaren '50 keek, moet de houding zijn geweest: zeker, geef ze wat ze vragen, zolang het nieuwe model maar niet wordt uitgesteld.

Met andere woorden, die werknemers kregen niet betaald wat hun werk waard was. Gezien de omstandigheden zouden bedrijven dom zijn geweest om erop te staan ze zo weinig te betalen.

Als je een minder controversieel voorbeeld van dit fenomeen wilt, vraag het dan aan iedereen die als consultant werkte aan het bouwen van websites tijdens de Internet Bubble. Eind jaren negentig kon je enorme sommen geld krijgen voor het bouwen van de meest triviale dingen. En toch, heeft iemand die erbij was enige verwachting dat die dagen ooit zullen terugkeren? Ik betwijfel het. Zeker iedereen beseft dat dit slechts een tijdelijke aberratie was.

Het tijdperk van de vakbonden lijkt hetzelfde soort aberratie te zijn geweest, alleen verspreid over een langere periode, en vermengd met veel ideologie die voorkomt dat mensen het met een even koud oog bekijken als iets als consulting tijdens de Bubble.

In feite waren vakbonden gewoon Razorfish.

Mensen die denken dat de arbeidersbeweging de creatie was van heroïsche vakbondsleiders hebben een probleem om uit te leggen: waarom krimpen vakbonden nu? Het beste wat ze kunnen doen, is terugvallen op de standaardverklaring van mensen die in vervallen beschavingen leven. Onze voorouders waren reuzen. De werkers van het begin van de twintigste eeuw moeten een morele moed hebben gehad die vandaag de dag ontbreekt.

In feite is er een eenvoudigere verklaring. Het begin van de twintigste eeuw was gewoon een snelgroeiende startup die te veel betaalde voor infrastructuur. En wij in het heden zijn geen vervallen volk, dat de mysterieuze hoogdravende principes heeft opgegeven die de goedbetaalde vakbond baan produceerden. We leven simpelweg in een tijd waarin de snelgroeiende bedrijven aan andere dingen te veel uitgeven.