Hoe je Google start

Maart 2024

(Dit is een lezing die ik gaf aan 14- en 15-jarigen over wat ze nu kunnen doen als ze later een startup willen beginnen. Veel scholen vinden dat ze studenten iets over startups moeten vertellen. Dit is wat ik denk dat ze ze moeten vertellen.)

De meesten van jullie denken waarschijnlijk dat wanneer jullie worden vrijgelaten in de zogenaamde echte wereld, jullie uiteindelijk een soort baan zullen moeten krijgen. Dat is niet waar, en vandaag ga ik het hebben over een truc die je kunt gebruiken om te voorkomen dat je ooit een baan hoeft te krijgen.

De truc is om je eigen bedrijf te starten. Het is dus geen truc om werk te vermijden, want als je je eigen bedrijf start, zul je harder werken dan wanneer je een gewone baan had. Maar je vermijdt veel van de vervelende dingen die bij een baan komen kijken, waaronder een baas die je vertelt wat je moet doen.

Het is spannender om aan je eigen project te werken dan aan dat van iemand anders. En je kunt ook een stuk rijker worden. Sterker nog, dit is de standaardmanier om echt rijk te worden. Als je kijkt naar de lijsten van de rijkste mensen die af en toe in de pers verschijnen, hebben bijna allemaal hun eigen bedrijven gestart.

Je eigen bedrijf starten kan van alles betekenen, van het starten van een kapperszaak tot het starten van Google. Ik ben hier om te praten over één extreem uiteinde van dat continuüm. Ik ga je vertellen hoe je Google kunt starten.

De bedrijven aan het Google-uiteinde van het continuüm worden startups genoemd als ze jong zijn. De reden dat ik erover weet, is dat mijn vrouw Jessica en ik iets begonnen zijn dat Y Combinator heet, wat in feite een startupfabriek is. Sinds 2005 heeft Y Combinator meer dan 4000 startups gefinancierd. Dus we weten precies wat je nodig hebt om een startup te starten, omdat we mensen al 19 jaar helpen dit te doen.

Je dacht misschien dat ik een grapje maakte toen ik zei dat ik je zou vertellen hoe je Google kunt starten. Je denkt misschien: "Hoe zouden wij Google kunnen starten?" Maar dat is effectief wat de mensen die Google startten dachten voordat ze het begonnen. Als je Larry Page en Sergey Brin, de oprichters van Google, had verteld dat het bedrijf dat ze op het punt stonden te starten ooit meer dan een biljoen dollar waard zou zijn, zouden hun hoofden zijn geëxplodeerd.

Het enige wat je kunt weten als je aan een startup begint te werken, is dat het de moeite waard lijkt om na te streven. Je kunt niet weten of het een bedrijf wordt van miljarden of een bedrijf dat failliet gaat. Dus als ik zeg dat ik je ga vertellen hoe je Google kunt starten, bedoel ik dat ik je ga vertellen hoe je het punt bereikt waarop je een bedrijf kunt starten dat net zoveel kans heeft om Google te worden als Google had om Google te worden. [1]

Hoe kom je van waar je nu bent naar het punt waarop je een succesvolle startup kunt starten? Je hebt drie dingen nodig. Je moet goed zijn in een bepaald soort technologie, je hebt een idee nodig voor wat je gaat bouwen, en je hebt medeoprichters nodig om het bedrijf mee te starten.

Hoe word je goed in technologie? En hoe kies je welke technologie je goed in wilt worden? Beide vragen blijken hetzelfde antwoord te hebben: werk aan je eigen projecten. Probeer niet te raden of genbewerking of LLM's of raketten de meest waardevolle technologie zullen blijken te zijn om te kennen. Niemand kan dat voorspellen. Werk gewoon aan wat je het meest interesseert. Je zult veel harder werken aan iets waarin je geïnteresseerd bent dan aan iets dat je doet omdat je denkt dat het moet.

Als je niet zeker weet in welke technologie je goed wilt worden, word dan goed in programmeren. Dat is de bron van de mediaan startup geweest voor de afgelopen 30 jaar, en dit zal waarschijnlijk niet veranderen in de komende 10.

Diegenen van jullie die informaticacursussen volgen op school denken misschien op dit punt: oké, we hebben dit geregeld. We leren al over programmeren. Maar sorry, dit is niet genoeg. Je moet aan je eigen projecten werken, niet alleen dingen leren in colleges. Je kunt goed presteren in informaticacursussen zonder ooit echt te leren programmeren. Sterker nog, je kunt afstuderen met een diploma in informatica van een topuniversiteit en nog steeds niet goed zijn in programmeren. Daarom maken technologiebedrijven allemaal een codeertest voordat ze je aannemen, ongeacht waar je naar de universiteit bent gegaan of hoe goed je daar hebt gepresteerd. Ze weten dat cijfers en examens niets bewijzen.

Als je echt wilt leren programmeren, moet je aan je eigen projecten werken. Je leert op die manier zoveel sneller. Stel je voor dat je een game schrijft en er is iets dat je erin wilt doen, en je weet niet hoe. Je gaat veel sneller uitzoeken hoe dan je iets in een les zou leren.

Je hoeft echter niet te leren programmeren. Als je je afvraagt wat telt als technologie, omvat het vrijwel alles wat je zou kunnen beschrijven met de woorden "maken" of "bouwen". Dus lassen zou tellen, of kleding maken, of video's maken. Wat je ook het meest interesseert. Het cruciale onderscheid is of je produceert of alleen consumeert. Schrijf je computerspellen, of speel je ze alleen? Dat is de grens.

Steve Jobs, de oprichter van Apple, bracht als tiener tijd door met het bestuderen van kalligrafie - het soort mooie schrijven dat je ziet in middeleeuwse manuscripten. Niemand, inclusief hijzelf, dacht dat dit hem zou helpen in zijn carrière. Hij deed het gewoon omdat hij erin geïnteresseerd was. Maar het bleek hem enorm te helpen. De computer die Apple echt groot maakte, de Macintosh, kwam uit op het moment dat computers krachtig genoeg werden om letters te maken zoals die in gedrukte boeken, in plaats van de computerachtige letters die je in 8-bit games ziet. Apple vernietigde iedereen hiermee, en een reden was dat Steve een van de weinige mensen in de computerindustrie was die echt verstand had van grafisch ontwerp.

Voel je niet dat je projecten serieus moeten zijn. Ze kunnen zo frivool zijn als je wilt, zolang je dingen bouwt waar je enthousiast over bent. Waarschijnlijk beginnen 90% van de programmeurs met het bouwen van games. Zij en hun vrienden spelen graag games. Dus ze bouwen het soort dingen dat zij en hun vrienden willen. En dat is precies wat je zou moeten doen op je 15e als je ooit een startup wilt beginnen.

Je hoeft niet maar één project te doen. Het is zelfs goed om over meerdere dingen te leren. Steve Jobs leerde niet alleen kalligrafie. Hij leerde ook over elektronica, wat nog waardevoller was. Wat je ook interesseert. (Zie je een thema hier?)

Dat is dus het eerste van de drie dingen die je nodig hebt: goed worden in een of meerdere soorten technologie. Je doet het op dezelfde manier als je goed wordt in viool of voetbal: oefenen. Als je op je 22e een startup begint en je begint nu met het schrijven van je eigen programma's, dan heb je tegen de tijd dat je het bedrijf start minstens 7 jaar geoefend met het schrijven van code, en je kunt behoorlijk goed worden in alles na 7 jaar oefenen.

Laten we aannemen dat je 22 bent en je bent geslaagd: Je bent nu echt goed in een bepaalde technologie. Hoe kom je aan startupideeën? Het lijkt misschien het moeilijke deel. Zelfs als je een goede programmeur bent, hoe kom je dan op het idee om Google te starten?

Eigenlijk is het gemakkelijk om startupideeën te krijgen als je eenmaal goed bent in technologie. Als je eenmaal goed bent in een bepaalde technologie, zie je als je naar de wereld kijkt, gestippelde omtrekken rond de dingen die ontbreken. Je begint zowel de dingen te zien die ontbreken in de technologie zelf, als alle kapotte dingen die ermee kunnen worden opgelost, en elk hiervan is een potentiële startup.

In het stadje bij ons huis is een winkel met een bord waarop wordt gewaarschuwd dat de deur moeilijk te sluiten is. Het bord hangt er al enkele jaren. Voor de mensen in de winkel moet het lijken op dit mysterieuze natuurverschijnsel dat de deur hapert, en het enige wat ze kunnen doen is een bord ophangen waarop klanten worden gewaarschuwd. Maar elke timmerman die deze situatie bekijkt, zou denken: "Waarom schaaf je niet gewoon het deel eraf dat hapert?"

Als je eenmaal goed bent in programmeren, worden alle ontbrekende software in de wereld net zo duidelijk als een hapende deur voor een timmerman. Ik geef je een voorbeeld uit de echte wereld. In de 20e eeuw publiceerden Amerikaanse universiteiten gedrukte telefoonboeken met alle namen en contactgegevens van de studenten. Als ik je vertel hoe deze telefoonboeken heetten, weet je over welke startup ik het heb. Ze werden facebooks genoemd, omdat ze meestal een foto van elke student naast hun naam hadden.

Dus Mark Zuckerberg komt in 2002 aan op Harvard, en de universiteit heeft de facebook nog niet online gezet. Elk individueel huis heeft een online facebook, maar er is er geen voor de hele universiteit. De universiteitsadministratie heeft ijverig vergaderingen gehad hierover, en zal het probleem waarschijnlijk over ongeveer tien jaar hebben opgelost. De meeste studenten merken niet bewust dat er iets mis is. Maar Mark is een programmeur. Hij kijkt naar deze situatie en denkt: "Nou, dit is stom. Ik zou een programma kunnen schrijven om dit in één nacht op te lossen. Laat mensen gewoon hun eigen foto's uploaden en combineer de gegevens vervolgens tot een nieuwe site voor de hele universiteit." Dus dat doet hij. En bijna letterlijk van de ene op de andere dag heeft hij duizenden gebruikers.

Natuurlijk was Facebook nog geen startup. Het was gewoon een... project. Daar is dat woord weer. Projecten zijn niet alleen de beste manier om over technologie te leren. Ze zijn ook de beste bron van startupideeën.

Facebook was in dit opzicht niet ongebruikelijk. Apple en Google begonnen ook als projecten. Apple was niet bedoeld als een bedrijf. Steve Wozniak wilde gewoon zijn eigen computer bouwen. Het werd pas een bedrijf toen Steve Jobs zei: "Hé, ik vraag me af of we de plannen voor deze computer aan andere mensen zouden kunnen verkopen." Zo begon Apple. Ze verkochten niet eens computers, alleen plannen voor computers. Kun je je voorstellen hoe suf dit bedrijf leek?

Hetzelfde geldt voor Google. Larry en Sergey probeerden aanvankelijk geen bedrijf te starten. Ze probeerden gewoon de zoekresultaten te verbeteren. Vóór Google probeerden de meeste zoekmachines de resultaten die ze gaven niet te sorteren op belangrijkheid. Als je zocht op "rugby", gaven ze je gewoon elke webpagina die het woord "rugby" bevatte. En het web was in 1997 zo klein dat dit eigenlijk werkte! Soort van. Er waren misschien maar 20 of 30 pagina's met het woord "rugby", maar het web groeide exponentieel, wat betekende dat deze manier van zoeken exponentieel gebrekkiger werd. De meeste gebruikers dachten gewoon: "Wow, ik moet veel zoekresultaten doorzoeken om te vinden wat ik wil." Deur hapert. Maar net als Mark waren Larry en Sergey programmeurs. Net als Mark keken ze naar deze situatie en dachten: "Nou, dit is stom. Sommige pagina's over rugby zijn belangrijker dan andere. Laten we uitzoeken welke dat zijn en ze eerst laten zien."

Het is achteraf duidelijk dat dit een geweldig idee voor een startup was. Het was destijds niet duidelijk. Het is nooit duidelijk. Als het een duidelijk goed idee was om Apple of Google of Facebook te starten, had iemand anders het al gedaan. Daarom groeien de beste startups voort uit projecten die niet bedoeld zijn als startups. Je probeert geen bedrijf te starten. Je volgt gewoon je instincten over wat interessant is. En als je jong bent en goed in technologie, dan zijn je onbewuste instincten over wat interessant is beter dan je bewuste ideeën over wat een goed bedrijf zou zijn.

Het is dus cruciaal, als je een jonge oprichter bent, om dingen te bouwen voor jezelf en je vrienden om te gebruiken. De grootste fout die jonge oprichters maken, is iets bouwen voor een mysterieuze groep andere mensen. Maar als je iets kunt maken dat jij en je vrienden echt willen gebruiken - iets dat je vrienden niet alleen uit loyaliteit aan jou gebruiken, maar echt zouden betreuren als je het stopzette - dan heb je bijna zeker de kiem van een goed startupidee. Het lijkt misschien geen startup voor jou. Het is misschien niet duidelijk hoe je er geld mee kunt verdienen. Maar geloof me, er is een manier.

Wat je nodig hebt in een startupidee, en alles wat je nodig hebt, is iets wat je vrienden echt willen. En die ideeën zijn niet moeilijk te zien als je eenmaal goed bent in technologie. Er zijn overal haperende deuren. [2]

Nu voor het derde en laatste dat je nodig hebt: een medeoprichter, of medeoprichters. De optimale startup heeft twee of drie oprichters, dus je hebt één of twee medeoprichters nodig. Hoe vind je ze? Kun je voorspellen wat ik hierna ga zeggen? Het is hetzelfde: projecten. Je vindt medeoprichters door met hen aan projecten te werken. Wat je nodig hebt in een medeoprichter is iemand die goed is in wat hij doet en met wie je goed kunt samenwerken, en de enige manier om dit te beoordelen is door met hen aan dingen te werken.

Op dit punt ga ik je iets vertellen wat je misschien niet wilt horen. Het doet er echt toe om goed te presteren in je lessen, zelfs degenen die alleen maar memoriseren of blablabla over literatuur gaan, omdat je goed moet presteren in je lessen om naar een goede universiteit te gaan. En als je een startup wilt beginnen, moet je proberen naar de beste universiteit te gaan die je kunt, omdat daar de beste medeoprichters zijn. Het is ook waar de beste werknemers zijn. Toen Larry en Sergey Google begonnen, begonnen ze met het inhuren van alle slimste mensen die ze kenden van Stanford, en dit was een echt voordeel voor hen.

Het empirische bewijs is duidelijk. Als je kijkt naar waar de grootste aantallen succesvolle startups vandaan komen, is het vrijwel hetzelfde als de lijst van de meest selectieve universiteiten.

Ik denk niet dat het de prestigieuze namen van deze universiteiten zijn die ervoor zorgen dat er meer goede startups uit voortkomen. Noch denk ik dat het komt door de betere kwaliteit van het onderwijs. Wat dit drijft, is simpelweg de moeilijkheid om binnen te komen. Je moet behoorlijk slim en vastberaden zijn om toegelaten te worden tot MIT of Cambridge, dus als je erin slaagt om toegelaten te worden, zul je merken dat de andere studenten veel slimme en vastberaden mensen bevatten. [3]

Je hoeft geen startup te beginnen met iemand die je op de universiteit ontmoet. De oprichters van Twitch ontmoetten elkaar toen ze zeven waren. De oprichters van Stripe, Patrick en John Collison, ontmoetten elkaar toen John werd geboren. Maar universiteiten zijn de belangrijkste bron van medeoprichters. En omdat ze de plek zijn waar de medeoprichters zijn, zijn ze ook waar de ideeën zijn, omdat de beste ideeën voortkomen uit projecten die je doet met de mensen die je medeoprichters worden.

Dus de lijst van wat je moet doen om van hier naar het starten van een startup te komen, is vrij kort. Je moet goed worden in technologie, en de manier om dat te doen is door aan je eigen projecten te werken. En je moet zo goed mogelijk presteren op school, zodat je naar een goede universiteit kunt gaan, omdat daar de medeoprichters en de ideeën zijn.

Dat is alles, slechts twee dingen, dingen bouwen en goed presteren op school.

Noten

[1] De retorische truc in deze zin is dat de "Google's" naar verschillende dingen verwijzen. Wat ik bedoel is: een bedrijf dat net zoveel kans heeft om zo groot te worden als Google uiteindelijk deed, als Larry en Sergey redelijkerwijs hadden kunnen verwachten dat Google zelf zou doen op het moment dat ze het begonnen. Maar ik denk dat de oorspronkelijke versie vlotter is.

[2] Iets maken voor je vrienden is niet de enige bron van startupideeën. Het is gewoon de beste bron voor jonge oprichters, die de minste kennis hebben van wat andere mensen willen, en wiens eigen wensen het meest voorspellend zijn voor toekomstige vraag.

[3] Vreemd genoeg is dit met name waar in landen als de VS, waar de toelating voor de bacheloropleiding slecht verloopt. Amerikaanse toelatingsafdelingen laten aanvragers door veel willekeurige hoepels springen die weinig te maken hebben met hun intellectuele vermogen. Maar hoe willekeuriger een test, hoe meer het een test wordt van louter vastberadenheid en vindingrijkheid. En dat zijn de twee belangrijkste kwaliteiten bij startupoprichters. Dus Amerikaanse toelatingsafdelingen zijn beter in het selecteren van oprichters dan wanneer ze beter zouden zijn in het selecteren van studenten.

Dank aan Jared Friedman, Carolynn Levy, Jessica Livingston, Harj Taggar en Garry Tan voor het lezen van concepten hiervan.