Hoe expert te zijn in een veranderende wereld

December 2014

Als de wereld statisch zou zijn, zouden we een monotoon toenemende zekerheid in onze overtuigingen kunnen hebben. Hoe meer (en hoe gevarieerder) ervaring een overtuiging overleefde, hoe kleiner de kans dat deze onjuist zou zijn. De meeste mensen geloven impliciet iets dergelijks over hun meningen. En ze hebben het recht om dat te doen met meningen over dingen die niet veel veranderen, zoals de menselijke natuur. Maar je kunt je meningen niet op dezelfde manier vertrouwen over dingen die veranderen, wat vrijwel al het andere kan omvatten.

Als experts fout zitten, komt dat vaak doordat ze experts zijn in een eerdere versie van de wereld.

Is het mogelijk om dat te vermijden? Kun je jezelf beschermen tegen verouderde overtuigingen? Tot op zekere hoogte, ja. Ik heb bijna een decennium geïnvesteerd in startups in een vroeg stadium, en vreemd genoeg is jezelf beschermen tegen verouderde overtuigingen precies wat je moet doen om te slagen als startup-investeerder. De meeste echt goede startup-ideeën lijken aanvankelijk slechte ideeën, en velen daarvan lijken slecht specifiek omdat een verandering in de wereld ze zojuist van slecht naar goed heeft omgezet. Ik heb veel tijd besteed aan het leren herkennen van dergelijke ideeën, en de technieken die ik gebruikte, kunnen toepasbaar zijn op ideeën in het algemeen.

De eerste stap is om een expliciet geloof in verandering te hebben. Mensen die ten prooi vallen aan een monotoon toenemende zekerheid in hun meningen, concluderen impliciet dat de wereld statisch is. Als je jezelf er bewust aan herinnert dat dit niet zo is, begin je naar verandering te zoeken.

Waar moet men ernaar zoeken? Naast de matig nuttige generalisatie dat de menselijke natuur niet veel verandert, is het ongelukkige feit dat verandering moeilijk te voorspellen is. Dit is grotendeels een tautologie, maar toch de moeite waard om te onthouden: verandering die ertoe doet, komt meestal uit een onvoorziene hoek.

Dus ik probeer het niet eens te voorspellen. Wanneer ik in interviews gevraagd word de toekomst te voorspellen, moet ik altijd ter plekke worstelen om iets plausibels te bedenken, zoals een student die zich niet heeft voorbereid op een examen. [1] Maar het is niet uit luiheid dat ik me niet heb voorbereid. Het lijkt me dat overtuigingen over de toekomst zo zelden correct zijn dat ze meestal de extra rigiditeit die ze opleggen niet waard zijn, en dat de beste strategie simpelweg agressief ruimdenkend zijn is. In plaats van te proberen jezelf in de juiste richting te wijzen, geef toe dat je geen idee hebt wat de juiste richting is, en probeer in plaats daarvan supergevoelig te zijn voor de winden van verandering.

Het is oké om werkende hypothesen te hebben, ook al beperken ze je een beetje, omdat ze je ook motiveren. Het is spannend om dingen na te jagen en spannend om antwoorden te proberen te raden. Maar je moet gedisciplineerd zijn om je hypothesen niet te laten verharden tot iets meer. [2]

Ik geloof dat deze passieve m.o. niet alleen werkt voor het evalueren van nieuwe ideeën, maar ook voor het hebben ervan. De manier om nieuwe ideeën te bedenken is niet om er expliciet naar te streven, maar om problemen op te lossen en simpelweg geen vreemde ingevingen die je onderweg hebt te negeren.

De winden van verandering komen voort uit het onbewuste van domeinexperts. Als je voldoende expert bent in een vakgebied, is elk vreemd idee of schijnbaar irrelevant vraagstuk dat bij je opkomt, ipso facto de moeite waard om te onderzoeken. [3] Binnen Y Combinator is het een compliment als een idee als 'gek' wordt omschreven – sterker nog, gemiddeld waarschijnlijk een groter compliment dan wanneer een idee als 'goed' wordt omschreven.

Startup-investeerders hebben buitengewone prikkels om verouderde overtuigingen te corrigeren. Als ze eerder dan andere investeerders kunnen beseffen dat een ogenschijnlijk onveelbelovende startup dat niet is, kunnen ze een enorme hoeveelheid geld verdienen. Maar de prikkels zijn meer dan alleen financieel. Investeerdersmeningen worden expliciet getest: startups komen naar hen toe en ze moeten ja of nee zeggen, en dan leren ze vrij snel of ze goed hebben gegokt. De investeerders die nee zeggen tegen een Google (en er waren er verschillende) zullen dat de rest van hun leven herinneren.

Iedereen die in zekere zin op ideeën moet wedden in plaats van er alleen maar commentaar op te geven, heeft vergelijkbare prikkels. Dat betekent dat iedereen die dergelijke prikkels wil hebben, ze kan krijgen door zijn commentaren om te zetten in weddenschappen: als je over een onderwerp schrijft in een redelijk duurzame en publieke vorm, zul je merken dat je veel meer geeft om dingen goed te krijgen dan de meeste mensen in een informeel gesprek. [4]

Nog een truc die ik heb gevonden om mezelf te beschermen tegen verouderde overtuigingen is om me aanvankelijk te concentreren op mensen in plaats van op ideeën. Hoewel de aard van toekomstige ontdekkingen moeilijk te voorspellen is, heb ik gemerkt dat ik vrij goed kan voorspellen wat voor soort mensen ze zullen maken. Goede nieuwe ideeën komen van serieuze, energieke, onafhankelijk denkende mensen.

Wedden op mensen boven ideeën heeft me als investeerder talloze keren gered. We dachten bijvoorbeeld dat Airbnb een slecht idee was. Maar we konden zien dat de oprichters serieus, energiek en onafhankelijk denkend waren. (Inderdaad, bijna pathologisch zo.) Dus we schortten ons ongeloof op en financierden hen.

Dit lijkt ook een techniek die algemeen toepasbaar zou moeten zijn. Omring jezelf met het soort mensen waar nieuwe ideeën vandaan komen. Als je snel wilt opmerken wanneer je overtuigingen verouderd raken, kun je niet beter doen dan bevriend zijn met de mensen wiens ontdekkingen ze zo zullen maken.

Het is al moeilijk genoeg om niet de gevangene van je eigen expertise te worden, maar het zal alleen maar moeilijker worden, omdat de verandering versnelt. Dat is geen recente trend; verandering versnelt al sinds het paleolithicum. Ideeën genereren ideeën. Ik verwacht niet dat dat verandert. Maar ik kan het mis hebben.

Noten

[1] Mijn gebruikelijke truc is om te praten over aspecten van het heden die de meeste mensen nog niet hebben opgemerkt.

[2] Vooral als ze bekend genoeg worden dat mensen ze met jou gaan identificeren. Je moet extra sceptisch zijn over dingen waarvan je wilt dat ze waar zijn, en zodra een hypothese met jou wordt geïdentificeerd, zal deze vrijwel zeker in die categorie vallen.

[3] In de praktijk vereist 'voldoende expert' niet dat men wordt erkend als expert – wat sowieso een achterlopende indicator is. In veel vakgebieden zou een jaar gericht werk plus veel zorgzaamheid voldoende zijn.

[4] Hoewel ze publiek zijn en eeuwig duren, lijken reacties op bijvoorbeeld forums en plekken als Twitter empirisch te werken als informele gesprekken. De drempel kan zijn of wat je schrijft een titel heeft.

Dank aan Sam Altman, Patrick Collison en Robert Morris voor het lezen van concepten hiervan.